لیورکینگ بی دی آ

روش مصرف

روزانه 3 بار هر بار 1 کپسول و یا مطابق با دستور پزشک مصرف شود.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

موارد مصرف

 بهبود عملکرد کبد و کیسه صفرا

 کمک به درمان مسمومیت های کبدی و سیروز کبدی

فعالیت های ضد التهابی

هشدار مصرف

سیلیمارین اثر آنتاگونیستی با یوهمبین و فنتولامین دارد

مصرف همزمان سیلیمارین و بوتیروفنون یا فنوتیازین ها منجر به کاهش پراکسیداسیون چربی می شود

مصرف دارو در افراد مبتلا به سنگ صفرا و یا زخم دستگاه گوارش ممنوع می باشد

زردچوبه ممکن است لخته شده خون را کاهش داده و خطر کبودی وخونریزی را افزایش دهد

مصرف این دارو با داروهای ضد انعقاد خون ، ضد پلاکت ، داروهایی با وزن مولکولی پایین ، هپارین و داروهای ترومبولیتیک تداخل دارد

مصرف این دارو در بیماری های انسدادی کیسه صفرا ممنوع می باشد

کنگر فرنگی در افراد حساس به گیاهان خانواده کاسنی مانند گل های داوودی ، جعفری و بابونه ممکن است سبب بروز واکنش های آلرژیک شود

در صورت وجود حساسیت به هر یک از ترکیبات موجود در محصول ، مصرف محصول را قطع و با پزشک یا داروساز مشورت گردد

مصرف در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود

در دوران مراقبت های خاص پزشکی ، همچنین مصرف همزمان داروهای دیگر ، قبل از مصرف با پزشک خود مشورت نمایید

شرایط نگهداری

در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد و به دور از نور ، حرارت و رطوبت نگهداری شود.

توضیحات

ترکیبات : حاوی عصاره خار مریم ( Silybum Marianum ) ، عصاره ریشه گیاه زردچوبه ( Curcuma Longa ) و عصاره برگ کنگر فرنگی ( Cynara Scolymus ) بوده که بر اساس ماده موثره سیلیمارین به میزان 140 میلی گرم در هر کپسول استاندارد شده است. آثار فارماکولوژیکی و مکانیسم اثر : خار مریم : به طور کلی خار مریم در درمان مسومیت های کبدی ناشی از سموم متابولیک مانند الکل و سموم قارچی ، اختلالات کبدی پس از هپاتیت ، نارسایی های مزمن کبدی توام با تخریب سلولی مانند سیروز کبدی ، کبد چرب و بیماری های کبدی خفیف مورد مصرف قرار می گیرد. اثر ضد سمیت کبدی ترکیبات فلاوونولیگنان حاصل از میوه ی خار مریم کاملاٌ تایید شده است. از نظر مکانیسم اثر ، سیلی مارین سبب ممانعت از اتصال سموم به رسپتورهای سلول های کبدی و غیر قابل نفوذ کردن سلول های مزبور نسبت به سموم کبدی می گردد. همچنین با تحریک بیوسنتز mRNA از طریق اثر بر روی پلی مراز A سبب افزایش بیوسنتز پروتئین و تولید سلول های جدید در کبد می شود. از اثرات فارماکولوژیک دیگر سیلیمارین ، خصوصیت ضد چربی است که این اثر به صورت کاهش میزان لیپوپروتئین های VLDL ، LDL و افزایش میزان لیپوپروتئین HDL مشخص می گردد. علاوه بر این طی تحقیقات انجام شده ، سیلیمارین اثراتی از جمله حفاظت از ساختمان گلیکوژن و mRNA ، تثبیت فعالیت آنزیم های کبدی و جلوگیری از مسمومیت با داروهایی نظیر ایندومتاسین ، ایزونیازید ، لورازپام و کلوفیبرات از خود نشان داده است. سیلی مارین با مهار تولید لوکوترین ها پاسخ ضد التهابی ایجاد می کند. این اثر در درمان سیروز کبدی یا فیبروز مفید می باشد. همچنین RNA پلیمراز I را در هسته ی سلول های کبدی تحریک می کند و در نتیجه باعث افزایش سنتز پروتئین ریبوزومی شده و توانایی بازسازی کبد را افزایش می دهد. این مکانیسم به ویژه در خنثی کردن اثر سموم قارچ ها و مسمومیت ها دخالت دارد. سیلی مارین از بین برنده رادیکال های آزاد نیز هست. زردچوبه : زردچوبه ضد سمیت کبد ، کاهش دهنده چربی خون ، ضد ترومبوتیک و ضد التهاب است. همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی ، ضد تومور و ضد میکروبی نیز دارد. زردچوبه تشکیل پروستاگلاندین در شرایط آزمایشگاهی را مهار می کند. تصور می شود که اثرات ضد التهابی زردچوبه به علت مهار بیوسنتز لوکوترین و تغییر در تولید پروستاگلاندین باشد. خاصیت صفراوی آن مربوط به مواد رنگی به خصوص دی فرولویل متان می باشد. علاوه بر این اسانس فرار آن به علت داشتن پاراتولیل متیل کربنیل ، خاصیت صفرا آوری دارد. همچنین اسانس فرار و مواد رنگی آن اثر آنتی سپتیک دارند. زردچوبه برای تسکین دردهای روماتیسمی و به صورت موضعی در درمان برخی التهابات پوستی کاربرد دارد. زردچوبه برای اختلالات سوء هاضمه ، به خصوص احجساس پری بعد از غذا و نفخ شکم ، اسهال ، تب متناوب ، ادم ، سرماخوردگی ، التهاب کلیه و مثانه نیز استفاده می شود. کنگر فرنگی : دارای اثرات مدر ، صفرا آور ، پایین آورنده کلسترول و چربی خون بوده و در درمان برخی از بیماری های کبدی و اختلالات گوارشی نظیر سوء هاضمه و تهوع مورد استفاده قرار می گیرد.